albo andrzejkowe czary, mary… Dawno, dawno temu w przedostatni dzień listopada, w przeddzień imienin Andrzeja wszystkie panny chciały się dowiedzieć czegoś o przyszłym losie. „Andrzejki” to tradycja ludowa wieczoru wróżb pielęgnowana od dawnych czasów i przekazywana z pokolenia na pokolenie. Z tym dniem związane są również przysłowia ludowe dotyczące pogody. Z przymrużeniem oka można powiedzieć, że są różne sposoby, aby dowiedzieć się, co nas czeka w przyszłości: można pójść do wróżki, która ma czarnego kota i szklaną kulę. Można zapytać Cyganki, która wróży z kart i ręki. Można też wróżyć sobie samemu, ale trzeba to robić w czasie niezwykłym. Dzisiaj mieliśmy taką właśnie okazję, by wspólnie po lekcjach na zajęciach świetlicowych poznać andrzejkowe wróżby i w nich uczestniczyć.